Gastblog: Culinaire kijk op inclusie

Een eilandje Nigeriaanse jollof rijst omsloten door Kroatische kabeljauwstoof. Daarna een Frans kippetje langzaam gegaard in hooi samen met Australische spuds, beschonken met een azijndressing van munt en gepofte knoflook. Vervolgens gegrilde Argentijnse steak met zwartgeblakerde sinaasappel afgeblust met zelfgemaakte IJslandse skyr-yoghurt. Precies 2 jaar geleden, tijdens het wereldkampioenschap voetbal, probeerde ik met culinaire vrienden de wedstrijden van de dag samen te brengen op het bord. Zowel het voetbal als het culinaire samenzijn worden groots gemist deze zomer.

Bruisende nuances

Het toetje bleek de meeste uitdaging te bieden: gefrituurde Peruaanse fruitdeegballetjes doordrenkt met rozenlikeur in combinatie met zelfgemaakt Deens sparrenijs. Want hoe breng je die zachte rozensmaak in een agressieve Zuid-Amerikaanse likeur. En hoe distileer je de citrusachtige lentedauw van een spar uit zijn takken. De grootste uitdaging zat hem in het bekrachtigen van vluchtige bruisende nuances in een viergangengerecht vol uitgesproken smaken.

Schuim vol lucht

Door de wereldwijde 'Black-Lives-Matter-protesten' bruist het aan aandacht voor diversiteit en inclusie. Maar als ik dat bruisen nou eens als een culinair metafoor gebruik, is het dan nog wel zo positief? Want bruisen, dat is bubbels en bellen, dat is schuim vol lucht. Hoe houden we aandacht voor het onderwerp vast zodat we daadwerkelijk tot het veranderen van gewoontes en overtuigingen komen? Kunnen we dat schuim niet beter indikken tot een goede saus? Om zo de gezamenlijke missie voor een inclusieve arbeidsmarkt te bekrachtigen. Opdat het niet vervliegt in het bruisende van het momentum.

Breed gedragen besef

Dat schuim, dat kan natuurlijk prima als voorgerecht. Denk bijvoorbeeld aan een espuma van eekhoorntjesbrood, ook wel bekend als een boscappuccino. Een mooie manier om verwondering van de zintuigen te zinnenprikkelen, om de aandacht vast te grijpen. Datzelfde geldt voor het aanjagen van diversiteit en inclusie. Het onverwachte, het escalerende, is het beste startingrediënt voor het veranderen van gewoontes en overtuigingen. Maar willen we dit momentum goed gebruiken, dan zullen we moeten nadenken over het hoofdgerecht. Tijd voor een goede saus waar je eigenlijk meer van wilt. Tijd voor een breed gedragen besef dat de werkgever DNB én onze arbeidsmarkt alleen maar beter worden van diversiteit en inclusie.

Stoofpot van eigen overtuigingen

Voor de Peruaanse fruitdeegballetjes hebben we uiteindelijk 5 dagen lang een heel boeket biologische rozen in de likeur laten weken. De oplossing was dus geduld en vastberadenheid. En na 2 mislukte pogingen om suikersiroop te maken van een handvol sparrentoppen, om er het bijzondere ijs mee te maken, vonden we in de drogisterij een verrassend succesvol concentraat: Scandinavische hoestdrank. Door niet in frustratie te zwelgen en ons blik open te houden, kwamen we tot de verwonderende smaken. Ik daag je uit om de komende tijd aan de slag te gaan met de stoofpot van je eigen overtuigingen. Roer het eens geduldig door, voeg met vastberadenheid een verrassend ingrediënt toe en zinnenprikkel jezelf met een open blik.

Auteur: 

Martin van de Beek

De Nederlandsche Bank

Kwartiermaker inclusie & banenafspraak